-
1 krzyczeć
глаг.• верещать• визжать• вопить• выкрикивать• галдеть• закричать• кричать• накричать• орать• пищать• плакать• улюлюкать* * *krzycz|eć\krzyczećany несов. кричать;\krzyczeć na całe gardło кричать во всё горло
+ wrzeszczeć* * *krzyczany несов.крича́тьkrzyczeć na całe gardło — крича́ть во всё го́рло
Syn: -
2 krzyczeć
to shout, to scream* * *ipf.- ę -ysz1. shout ( na kogoś at sb, do kogoś to sb); krzyczeć na cały głos shout at the top of one's voice; krzyczeć na całe gardło shout o.s. hoarse.2. ( o dziecku) (= głośno płakać) wail.3. myśl. ( o ptakach) shriek.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > krzyczeć
-
3 gardło
nKehle f; Hals m -
4 gardło
- ła; -ła; loc sg -le; gen pl; -eł; ntjak psu z gardła (wyciągnięty) — pot crumpled
wąskie gardło — (przen) bottleneck
* * *n.Gen.pl. -eł1. (t. przednia część szyi) throat; anat. gullet, pharynx; zapalenie gardła pat. pharyngitis; obolałe gardło sore throat; chwycić kogoś za gardło grab sb by the throat; czuć ucisk w gardle ( jako objaw wzruszenia) have a lump in one's throat; jak psu z gardła pot., żart. like it's been dragged through a hedge backwards; skoczyć komuś do gardła t. przen. be at sb's throat; stanąć komuś (kością) w gardle stick in sb's craw l. throat; mieć nóż na gardle przen. have a knife at one's throat; poderżnąć komuś/sobie gardło cut sb's/one's throat; przepłukać gardło pot. (= napić się) wet one's throat; Br. sl. tickle the tonsils; śmiać się na całe gardło laugh out loud; krzyczeć/wydzierać się na całe gardło shout/yell at the top of one's voice; zdzierać (sobie) gardło pot. strain one's voice.2. przest. (o gwałtownej śmierci l. egzekucji) dać (za coś) gardło l. zapłacić (za coś) gardłem pay (for sth) with one's head; karać kogoś gardłem l. na gardle put sb to the sword.3. (= wąskie przejście) neck; wąskie gardło przen. bottleneck.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gardło
-
5 Leibeskräfte
-
6 gard|ło
m 1. Anat. throat; pharynx spec.- zapalenie gardła sore throat; pharyngitis spec.- płukać gardło szałwią to gargle with an infusion of sage leaves2. przen. throat przen.- gardło cieśniny/zatoki narrows of a strait/bay■ wąskie gardło bottleneck- ta sprawa/praca wychodzi a. wyłazi mu/jej gardłem s/he is fed up (to the back teeth) with the matter a. issue/job- drzeć a. zdzierać gardło to shout at the top of one’s voice- głos mi uwiązł w gardle a. nie chciał mi przejść przez gardło I was speechless with emotion- słowa komuś więzną w gardle a. nie chcą przejść przez gardło the words stick in sb’s throat- jak psu z gardła (wyjęte a. wyciągnięte) all crumpled up- jedzenie nie chce jej przejść przez gardło she can’t stomach the food- krzyczeć/śmiać się/śpiewać na całe gardło to shout/laugh/sing one’s head off- mieć nóż na gardle to have one’s back to a. up against the wall- przykładać komuś nóż do gardła to have sb over a barrel pot.- skakać sobie do gardeł to be at each other’s throats- skoczyć komuś do gardła to grab a. take sb by the throat- stanąć komuś kością a. ością w gardle to stick in sb’s throat a. craw- strach złapał go/ją/mnie za gardło he/she/I was petrified with fear- serce podeszło mu/jej do gardła he/she had his/her heart in his/her mouth- strach ścisnął mu/jej gardło s/he was filled with fear- wtłoczyć a. wepchnąć komuś słowa do gardła to silence sb- wydrzeć a. wyciągnąć coś komuś z gardła to wring sth from sb- wzruszenie ścisnęło a. chwyciło mnie/ją za gardło I/she had a lump in my/her throat- żołądek podszedł mi/jej do gardła I/she could feel my/her gorge risingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gard|ło
См. также в других словарях:
krzyczeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, krzyczećczę, krzyczećczy, krzyczećczał, krzyczećczeli {{/stl 8}}– krzyknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, krzyczećnę, krzyczećnie, krzyczećnij, krzyczećnął, krzyczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gardło — n III, Ms. gardłodle; lm D. gardłodeł 1. «wspólny odcinek przewodu pokarmowego i oddechowego między przełykiem a jamą ustną, znajdujący się w przedniej części szyi; także przednia część szyi; gardziel» Ból, zapalenie gardła. Chorować na gardło.… … Słownik języka polskiego
gardło — 1. pot. (Coś jest) jak psu z gardła (wyciągnięte, wyjęte) «o czymś, zwykle o ubraniu bardzo zmiętym, pogniecionym»: Powoli wchodzi do pokoju, gdzie Majka już obciąga pogniecioną sukienkę, która po wstaniu z tapczanu jest dosłownie „jak psu z… … Słownik frazeologiczny
cały — 1. Cała para (poszła, idzie) w gwizdek «cały wysiłek włożono w przygotowania lub reklamowanie czegoś, a nie wystarczyło go już na realizację»: Miejmy nadzieję, że cała para nie poszła w gwizdek i starczy jej tej pary na główną imprezę. Roz tel… … Słownik frazeologiczny
drzeć — ndk XI, drę, drzesz, drzyj, darł, darty 1. «rwać na kawałki; rozrywać, rozdzierać, drapać» Drze list na strzępki. Kolce darły koszulę. ◊ pot. Drzeć gardło (wulg. mordę, gębę) «głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć» 2. «obdzierać, zdzierać, ogołacać … Słownik języka polskiego
wrzeszczeć — ndk VIIb, wrzeszczećczę, wrzeszczećczysz, wrzeszcz, wrzeszczećczał, wrzeszczećczeli wrzasnąć dk Va, wrzeszczećnę, wrzaśniesz, wrzaśnij, wrzeszczećnął, wrzeszczećnęła, wrzeszczećnęli, wrzeszczećnąwszy «krzyczeć głośno; o ptakach: wydawać krzykliwy … Słownik języka polskiego
wydrzeć — dk XI, wydrzećdrę, wydrzećdrzesz, wydrzećdrzyj, wydrzećdarł, wydrzećdarty wydzierać ndk I, wydrzećam, wydrzećasz, wydrzećają, wydrzećaj, wydrzećał, wydrzećany 1. «szarpnięciem oddzielić coś od czegoś, wyrwać, oderwać» Wydrzeć kartkę z zeszytu.… … Słownik języka polskiego
wrzeszczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, wrzeszczećczę, wrzeszczećczy, wrzeszczećczał, wrzeszczećczeli {{/stl 8}}– wrzasnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, wrzeszczećnę, wrzaśnie, wrzaśnij, wrzeszczećnął, wrzeszczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaryczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, zaryczećczę, zaryczećczy, zaryczećczał, zaryczećczeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o niektórych zwierzętach: wydać donośny przeciągły głos, ryk; też: zacząć ryczeć; wydać głos… … Langenscheidt Polski wyjaśnień